.
.
.
.
.
.
Augustus 2012
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Juni 2012
.
.
.
.
.
.
.
.
.
April 2012
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
In de Dom van Keulen...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Op naar een springlevend nieuw jaar...
.
.
.
.
.
.
.
Voor een latte machiato blijf ik gewoon thuis.
-
-
Wat is er aan de hand?
Iemand een handje helpen.
Werk uit handen geven.
Er de handen aan vol hebben.
Een meisje om haar hand vragen.
Ik draai er mijn hand niet voor om.
De lente is laat dit jaar. Zeker ergens opgehouden. Afgeleid, omgeleid. De winter die de weg versperde?
Maar komen doet ze. Opeens. Met de eerste hommel, de eerste vlinder. Schoorvoetend en dan uitbundig bloesemend.
Voor een kort gelukkigmakend uitzicht...
---
---
Lijfspreuk:
een leven zonder boeken is als een leven zonder fiets.
Lezen is balsem voor de ziel,
fietsen balsem voor het lichaam
.
.
.
Zelfportret met kind
.
We zullen doorgaan, we zullen doorgaan....
tot we helemaal boven zijn
we helemaal boven zijn
helemaal boven zijn
boven zijn
zijn
.
Een lucht in december. Vogels trekken weg. Waarom eigenlijk: echt koud wordt het met al die CO2-uitstoot toch niet meer. Doe geen moeite, blijf hier! Achter de horizon gloort alweer het licht. En de warmte. Nog een paar maanden en de winter is alweer voorbij. Een beetje geduld en alles zal goed komen. Met Nijmegen, met Nederland (als Wilders maar eenmaal aan de macht is), met Afghanistan, met het klimaat en met de wereld. En met ons?
.
.
.
.
Wie er oog voor heeft, kan ze deze maand vaak bij hun huisjes zien zitten. (Vooral hun rode puntmutsjes vallen erg op.) Uit ervaring weet ik dat je meestal meewarig wordt aangekeken als je vol enthousiasme vertelt dat je er weer een gespot hebt. Neem daaarom een fototoestel mee en vraag beleefd of ze even willen poseren - meestal is dat geen probleem.
.
.
.
.
En het werd een ...... jongetje!
Er zat één maas in het net en jij kroop erdoor?
Ik kan mijn verbazing niet op, kan mijn zwijgen niet op.
Luister
hoe snel je hart in mij klopt.
Wislawa Szymborska
-
-
-
-
In afwachting...
Ze is nu al 16 jaar mijn levensgezellin. Dikke oude Poeha. Al jaren zo bedaard dat ze zelfs als er vogels in de tuin rondhippen geen moeite doet om op te staan. Een beetje loeren - tot meer is ze niet te bewegen. Ja, eten en vadsig luieren. En haar behoeftes doen in de pas aangelegde tuin
Ze kan zichzelf niet meer goed verzorgen waardoor er taaie klitten in haar vacht ontstaan. Te laat kam ik die eruit. Dan haat ze me - vervaarlijk blazend, bijtend en miauwend. Diep verontwaardigd loopt ze weg. Om niet veel later - alles is al weer vergeten en vergeven - terug te keren naar een van haar vaste plekjes.
-
-
-
Hoe de narcis aan zijn naam kwam...
Zelfs in het dodenrijk bleef hij zichzelf bekijken in
het water van de Styx. Zijn zusters, waternimfen, weenden
en sneden zich als offer voor hun broer een haarlok af.
Bosnimfen weenden mee en na hun wenen weende Echo.
Brandstapel, doodsbed, hout voor fakkels, alles lag klaar,
maar nergens was zijn lichaam. Waar dat was geweest, ontdekten
zij wel een gele bloem....
(Ovidius, Metamorfosen, Boek III)
------
Lente,
Frühling,
Printemps
Spring... in elke taal is de lente mooi.
Maar voor een wielrenner in het Italiaans het mooist: La Primavera...
Een gezicht - op de grens van herkenbaarheid en onherkenbaarheid, van vertrouwdheid en vreemdheid. Een neus, een oog en een oor: meer is niet nodig voor een zelfportret.
Het gezicht is het meest fascinerende oppervlak op aarde. (Lichtenberg)
.
.
.
.
.
1. Het kleine eren
2. Het grote waard zijn
3. Koopkracht op peil houden
4. De zegeningen tellen
5. De rug recht maar vooral ontspannen houden
6. Nooit vergeten dat het altijd erger kan.
.
.
.
.
Met boomstammen als wortels mogen de novemberstormen gerust komen. Hoe kaal ze hem ook zullen waaien, ze zullen hem niet klein krijgen. Wat een standvastigheid...
-----------
-----------
Bladerend door het boek van de herfst. Nog vele kleurige bladzijden te gaan...
---------------
---------------
---------------
Het heeft even geduurd maar nu staat ie er dan toch: ons tweede huis. Niet groot wel knus. Met in verhouding een gigantische tuin erbij. Een lang gekoesterde droom is uitgekomen. Zo zie je maar: het freelancebestaan legt een mens geen windeieren.
----------
----------
Deze vlinder, even mooi als vergankelijk - allang gestorven in de Sauerlandse heuvels - met één digitale knip bewaard voor de eeuwigheid. Een poging een prachtige vakantie in één beeld samen te vatten.
-------------
_______________
Metamorfose. Waar eerst steen was is nu gras, waar eerst haag was is nu poort, waar eerst poort was is nu schutting, waar eerst plant was is nu fiets (en komt schuur). Een nieuwe zomer en een nieuwe tuin. En dat we nu Voltaire indachtig zullen zijn: Il faut cultiver son jardin.
------
------
We kunnen er niet omheen. De bal wijst ons de weg. Naar het doel ... van de tegenstander. Er zijn vooralsnog drie data - 9, 13 en 17 juni - waarin de komende weken zijn samengebald. Alle zinvragen zijn verstomd, behalve die ene: zullen we doorgaan naar de volgende ronde?
-----
-----
---------------
---------------
---------------
---------------
-----------------------
-----------------------
-----------------------
-----------------------
-----------------------
-------
------
------
------
------
Verwarmd door de zon ligt de vos, opgekruld in zijn eigen slaap. Maar het vredige beeld bedriegt. Schaduwen als spijlen bedekken zijn vacht. Het is een gevangen dier. Misschien slaapt hij wel om dat even te kunnen vergeten. (Foto: Laura Kroes, dierentuin Kleef)
--------
Mede namens alle medewerkers van Freelansink wens ik de bezoekers van mijn website een goed nieuw jaar. Blijf ook in 2008 in beweging. Laat hoofd en hart en benen spreken. En vergeet niet zo nu en dan je zegeningen te tellen.
-----
-----
Elke dag een andere dakraamfilm. Vaak in zwart-wit, maar soms ook in verrassend helder blauw. Hoofdrolspelers: de wind, de wolken, de grijze lucht. Figuranten: een paar daken. Guest star: de zon.
------
------
Een grijze morgen. De berk huilt miezer. Uitzicht op de roerloze tijd. Maar laten we niet treuren: de pepernoten liggen al in de winkel en kwaliteitskrant NRC heeft al een lezenswaardige bijlage gewijd aan de nakende feestdagen.
-----
-----
Volgens F. was de kabouter boodschappen aan het doen. Of aan het wandelen, of spelen. En inderdaad, hoe goed je ook kijkt, van een rood mutsje geen spoor.